Mladi beogradski kriminalac Aleksandar Knežević Knele (21), pripadnik “voždovačkog klana” i telohranitelj Vuka Draškovića, ubijen je pre 31 godinu u hotelu “Hajat”.
Država nikada nije imenovala niti kaznila njegove egzekutore. Istraga je i zvanično okončana pre šest godina zbog zastarelosti.
Tvorac čuvene “dizel generacije”, čiji je životni moto bio “bolje da živim jedan dan kao lav, nego ceo život kao miš”, pronađen je mrtav u apartmanu broj 331. Kako je utvrđeno, dvojica napadača ispalili su Kneževiću tri hica u glavu iz pištolja sa prigušivačem.
I to je jedino izvesno. Na ogledalu u sobi krvlju je bila ispisan broj 1, što je možda bila poruka da je on prvi sa podugačkog spiska za odstrel tih krvavih devedesetih.
Osveta zbog ukradenog sata i džipa
Postoje najmanje dve teorije o ovom ubistvu. Prva je da je Knele likvidiran iz osvete, svega 12 časova nakon što je u hotelu “Jugoslavija” ukrao skupoceni sat i džip od Miodraga Cvijetinovića, zvanog Miša Dizeldorf, zeta tada poznatog kriminalca Radeta Ćaldovića Ćente.
Foto: facebook.com/Legende devedesetih
Miša Dizeldorf bio osumnjičen za ubistvo, nestao 1995.
U prvoj službenoj belešci policije upravo se i navodi ime Cvijetinovića kao ubice. On sam je nestao 1995. nedugo nakon što je protiv njega obustavljena istraga za ovaj zločin zbog nedostatka dokaza. Navodno je ubijen u okolini Gornjeg Milanovca, ali njegovo telo nikad nije nađeno.
Druga teorija je bila da je ubijen u ratu klanova iz koga su kao pobednici izašli “zemunci”, okrutna banda čije je vreme tek dolazilo. Kroz sve se provlači potpis Državne bezbednosti koja je tih godina skoro pa otvoreno upravljala kriminalnim svetom Beograda.
Interesantno je i da u noći između 27. i 28. oktobra 1992., u “Hajatu” nisu radile bezbednosne kamere kada je neko pokucao na vrata sobe u kojoj je boravio Knele. Policijski operativci bili su ubeđeni da je dobro poznavao ubice, jer ih je pustio unutra.
Kneletov “uspon” započeo je krajem osamdesetih kada je Beogradom vladala “voždovačka grupa”, stara garda ljudi iz podzemlja predvođena Goranom Vukovićem Majmunom, koji je 1986. u Nemačkoj ubio Ljubomira Magaša, zvanog Ljuba Zemunac.
Među viđenijim “voždovčanima” bio je i Đorđe Božović Giška koji je za svog pulena uzeo mladog Kneževića. Prateći tadašnji trend, Giška osniva paravojnu formaciju Srpska garda koja kratko učestvuje u tek započetom ratu u Hrvatskoj.
Foto: facebook.com/Legende devedesetih
Knele na demonstracijama sa Vukom Draškovićem, 9. marta 1991.
Božović je ubijen u Gospiću krajem 1991. pod nejasnim okolnostima. Nakon smrti svog mentora, Knele postaje blizak sa tajkunom Radojicom Nikčevićem koji je, zahvaljujući dobrim političkim vezama sa SPS-om, dobro plivao u rasturenoj privredi tadašnje Jugoslavije.
Postoji priča da je mladić iz naselja Braća Jerković, promenivši političku opciju, učestvovao u razbijanju studentskih demonstracija 1992. i odrađivao još neke prljave poslove za režim. Pored tih poslovno-političkih veza, temperamenti Knežević je često upadao u probleme sa drugim kriminalcima.
Zbog svađe oko učestvovanja u poslovima auto-otpada, pucao je u noge kockaru Zoranu Kovačeviću Koči u punom klubu “Tifani”. Ispred kafića “Freska” u prepone ga je ranio Crnogorac Milan Janković, posle nacionalističke svađe. Knele se tada spasao skokom kroz prozor.
Prozvali ga beogradski Džejms Din
Osim toga, nepoznati napadači su mu ispred kluba “Nana” na Senjaku “kalašnjikovima” izrešetali “porše”, dok je Knežević sedeo u njemu, ali nijedan metak ga nije pogodio.
Nakon što su napadi na njega učestali, preselio se u “Hajat” gde je sedeo sa drugovima i zabavljao se sa brojnim devojkama koje su ga opsedale.
Tokom kratkog i burnog života, Knežević nije osuđen ni za jedno krivično delo. Navodno je postojalo nekoliko prijava protiv njega, među kojima i jedna za silovanje.
Posle ubistva, novine su objavljivale hvalospeve o mladom kriminalcu, nazivajući ga “beogradskim Džejms Dinom” i “Samurajem sa asfalta”.
Ruke pune ožiljaka od silnog bratimljenja
Aleksandar je rođen 27. aprila 1971. kao prvo dete Vladanke i Dušana Kneževića. Otac mu je bio pripadnik “stare garde” ljudi sa asfalta koja je navodno sve rešavala na “fer način”. Nadimak Buca Al Kapone dobio je, jer je stalno išao u bioskop da gleda gangsterske filmove u kojima je Al Kapone bio glavni junak.
Osnovnu školu je završio kao odličan đak, a prijatelji su za njega tvrdili da je bio odan društvu, te da su mu ruke bile pune ožiljaka nastalih u krvavom bratimljenju. Odrastao je u doba fliperana, videoteka, automata sa elektronskim igrama, turbo i dizel muzike. Modni imperativ tog vremena je bio da se nose gornji delovi trenerke uvučeni u donji ili u farmerke, zlatni lanci oko vrata, “er maks” patike…
#Knele #overen #sobi #hotela #Hajat #Likvidacija #potpisom #Državne #bezbednosti